برای جلوگیری از عصبانی شدن زمانی که گرسنه هستیم چه کنیم؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سلامت نیوز، در یک مطالعه در سال ۲۰۱۸، محققان دانشگاه کارولینای شمالی دریافتند که افراد در هنگام گرسنگی بیشتر ذهنیت منفی دارند.

دکتر کریستین لیندکوئیست، دستیار استاد روان‌شناسی و علوم اعصاب و تیمش، از طریق یک سری آزمایش، شرکت‌کنندگان را در موقعیت‌های کمی آزاردهنده قرار دادند، مانند مواجهه با مشکلات کامپیوتری و پیچیده.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شرکت کنندگان گرسنه آشکارا تحریک شده بودند و احتمال بیشتری داشت که بازخورد منفی بدهند که نشان می دهد گرسنگی می تواند خشم را در مواجهه با تجربیات ناامیدکننده افزایش دهد.

سطح قند خون

یکی از دلایلی که ممکن است تحریک پذیری را تجربه کنیم این است که غذا نخوردن می تواند بر سطح قند خون ما تأثیر بگذارد. ریما پاتل، متخصص تغذیه در Dietitian Fit می‌گوید: «وقتی خیلی گرسنه می‌شویم و مدتی است که به درستی غذا نمی‌خوریم، سطح قند (گلوکز) در خون ما کاهش می‌یابد. اگر سطح گلوکز بسیار کم شود، می تواند منجر به ترشح هورمون های آدرنالین و کورتیزول شود. این هورمون ها به افزایش قند خون ما کمک می کنند، اما همچنین می توانند ما را کمی تحریک پذیرتر از حد معمول کنند، به همین دلیل است که می توانیم احساس گرسنگی را همراه با احساس خشم و عصبانیت تجربه کنیم.»

عملکرد مغز

علاوه بر این، قند خون پایین می‌تواند با عملکردهای بالاتر مغز، مانند آنهایی که به ما در کنترل تکانه‌ها و تنظیم رفتارمان کمک می‌کنند، تداخل ایجاد کند.

خشم همچنین به دلیل مواد شیمیایی مغز مانند نوروپپتید Y که هنگام گرسنگی در مغز ترشح می شود، ارتباط دارد. با این حال، به تنظیم خشم یا پرخاشگری نیز کمک می کند.

در نهایت، تجربه خشم هنگام گرسنگی یک مکانیسم بیولوژیکی است که به بقای ما به عنوان یک گونه کمک کرده است. پرخاشگری در هنگام گرسنگی به ما کمک کرد تا به عنوان شکارچی برای غذا بجنگیم و این اطمینان را ایجاد کرد که در هنگام مواجهه با رقابت سیر و زنده بمانیم.

برای جلوگیری از گرسنگی چه باید کرد؟

اگرچه عصبانی شدن در هنگام گرسنگی یک مشکل موقتی به نظر می رسد، تحقیقات نشان می دهد که می تواند تأثیر قابل توجهی بر روابط شخصی داشته باشد. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از خشمگین شدن هنگام گرسنگی انجام دهید:

به طور منظم غذا بخورید

پاتل می‌گوید: «سعی کنید بین وعده‌های غذایی زیاد منتظر نمانید تا غذا بخورید. داشتن الگوی غذایی منظم‌تر می‌تواند به کاهش افت قند خون کمک کن که می‌تواند از احساس گرسنگی و همچنین خشم ما جلوگیری کند.»

اگر بیرون از خانه هستید یک میان وعده آماده همراه خود داشته باشید، تا اگر احساس گرسنگی می کنید اما می دانید که به زودی نمی توانید یک وعده غذایی مناسب بخورید، بتوانید آن را بخورید. میان وعده ای شبیه به یک مشت کوچک آجیل با یک تکه میوه می تواند به خوبی برای شما مناسب باشد.

مصرف شکر را کاهش دهید

سعی کنید از غذاهای ناسالم خودداری کنید، زیرا می توانند باعث کاهش قند شوند. غذاهای غنی از مواد مغذی و با فیبر بالا می توانند قند خون شما را ثابت نگه دارند و شما را برای مدت طولانی تری سیر نگه دارند.

پاتل می‌گوید: «کاهش مصرف غذاهای بسیار فرآوری‌شده با قند افزوده می‌تواند به جلوگیری از افزایش سریع و سپس سقوط قند خون کمک کند که در اصل می‌تواند بر خلق و خوی ما نیز تأثیر مستقیم بگذارد».

غلات کامل بخورید

پاتل می‌گوید: «روی کربوهیدرات‌های سبوس‌دار مانند برنج قهوه‌ای یا ماکارونی و همچنین فیبر سبزیجات، میوه‌ها، حبوبات، لوبیاها و منابع غذایی پروتئین تمرکز کنید. این غذاها انرژی و سطح قند خون را پایدارتر نگه می‌دارند که به شما کمک می‌کند تا در کل احساس بهتری داشته باشید. این به این دلیل است که تجزیه آن‌ها برای هضم بدن ما سخت تر است و بیشتر طول می‌کشد و افزایش قند خون را کاهش می‌دهد.»

او می افزاید: «فیبر همچنین با کاهش سرعت هضم و تخلیه معده و همچنین داشتن بسیاری از فواید خارق العاده دیگر برای سلامتی و تندرستی، ما را برای مدت طولانی تری سیر نگه می دارد.»

به احساسات خود توجه کنید

طبق مطالعه دانشگاه کارولینای شمالی، افراد گرسنه که در لحظه به احساسات خود توجه می کنند، ممکن است بتوانند شانس گرسنگی و همچنین خشم خود را کاهش دهند.

خودآگاهی عاطفی می تواند یک ویژگی شخصیتی باشد، اما همچنین چیزی است که می توان آن را از طریق تکنیک هایی مانند ذهن آگاهی آموخت. این کار همچنین می تواند به شما کمک کند که چه زمانی بیشتر احساس گرسنگی یا تحریک پذیری می کنید، بنابراین می توانید میان وعده هایی را همراه داشته باشید تا هر زمان احساس خشم داشتید کمی از آنها میل کنید.

۱۰ عادت مخرب که نمی‌گذارد در زندگی پیشرفت کنید ۷ راهکار موثر که از شر چربی‌های شکم خلاص می‌شوید کد خبر 808212 برچسب‌ها خبر مهم گرسنگی تغذیه عصبانیت

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: خبر مهم گرسنگی تغذیه عصبانیت احساس گرسنگی هنگام گرسنگی قند خون سطح قند ما کمک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۰۸۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داستان سرماخوردگی در انسان‌ها از چه زمانی آغاز شد؟

غزال زیاری- اکثر مردم حداقل سالی یک‌بار سرما می‌خورند و درنتیجه سرماخوردگی یکی از رایج‌ترین تجربیات انسانی به شمار می‌رود؛ اما حالا این سؤال مطرح است که در تاریخ هوموسپینس (انسان خردمند)، اولین بار انسان‌ها از چه زمانی دچار سرماخوردگی شده‌اند؟

پاسخ دادن به این سؤال کار سختی است؛ چراکه ویروس‌های متعدد و زیادی باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و از سوی دیگر، تعداد کمی از این ویروس‌ها در بقایای انسانی باقی می‌مانند؛ اما قدیمی‌ترین شواهد باستان‌شناسی انسان‌ها، حکایت از آن دارد که برخی از اولین انسان‌های هومو سپینس متعلق به حداقل سیصد هزار سال پیش با سرماخوردگی دست‌وپنجه نرم می‌کردند.

سرماخوردگی چیست؟

"سرماخوردگی" اصطلاحی کلی برای گروهی از عفونت‌های تنفسی است که معمولاً در افرادی با سیستم ایمنی سالم، به‌صورت خفیف بروز می‌کند. راینوویروس‌ها، کرونا ویروس‌ها و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV) اغلب باعث ایجاد سرماخوردگی می‌شوند و قبل از اینکه این پاتوژن‌ها بین انسان‌ها گسترش پیدا کند، احتمالاً انسان آن‌ها را از مهره‌داران دیگر دریافت کرده‌ است.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس فرگشتی دانشگاه کالیفرنیا دراین‌باره توضیح می‌دهد: «زندگی در مجاورت حیوانات راه ساده‌ای است که انسان را در معرض مکرر ویروس‌های جدید قرار دهد و همین می‌تواند منجر به تبدیل‌شدن این ویروس به یک ویروس بومی انسانی شود.»

انتقال ویروس‌ها از حیوان به انسان؟

معمولاً در صورت انتقال ویروس حیوانی به بدن انسان، این ویروس نمی‌تواند باعث ایجاد عفونت شود؛ چون با بدن میزبان جدیدش سازگار نیست. بااین‌حال، گاهی یک ویروس مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب را برای جهش موفق و حتی انتشار در بین انسان‌ها در اختیار دارد؛ مثلاً ویروس‌های کووید-۱۹ و آنفولانزای خوکی به همین شکل پدید آمده‌اند.

دانشمندان فرضیه‌های متعددی درباره زمانی که ویروس‌های سرماخوردگی برای اولین بار شکوفا شدند، مطرح کرده‌اند و جالب اینجاست که شروع آن‌ها در نقاط بسیار متفاوتی از جدول زمانی انسان قرار می‌گیرد. تعدادی از محققان بر این باورند که انتقال ویروس‌ها از حیوانات به انسان، در طلوع تمدن بشری (بین ۵ هزار تا شش هزار سال قبل) صورت گرفته؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در محله‌های نزدیک به هم را آغاز کردند؛ بدین ترتیب پاتوژن‌ها راحت‌تر می‌توانستند پخش شوند و در آن زمان، انسان‌ها شروع به پرورش حیواناتی مملو از ویروس نمودند.

البته که همه دانشمندان موافق این فرضیه نیستند.

فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس محاسباتی دانشگاه کالج لندن بر این باور است که جمعیت‌های شکارچی-گردآورنده که به کشاورزی نمی‌پرداختند، از طریق شکار در معرض ویروس‌های حیوانی قرار می‌گرفتند. شکارچیان از قبل از انسان‌های خردمند هم وجود داشته‌اند (مثلاً در گونه‌های انسان‌تبار منقرض‌شده‌ای مثل انسان‌های راست‌قامت (Homo erectus) که اولین بار ۲ میلیون سال پیش ظهور کردند). بالوکس معتقد است که ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول فرگشت انسان در زمان‌های مختلف در رفت‌وآمد بوده‌اند.

او دراین‌باره می‌گوید: «فکر می‌کنم احتمالاً یکی از رویدادهایی که منتهی به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان شده، گسترش انسان‌ها به خارج از آفریقاست که طی آن، افراد ویروس‌های سرماخوردگی جدیدی را دریافت کردند.» قدمت اولین انسان‌های خردمند در خارج از آفریقا به حدود دویست و ده هزار سال قبل بازمی‌گردد.

بررسی ویروس‌های سرماخوردگی باستانی

ورتهایم دراین‌باره می‌گوید: «رد پای بیماری ناشی از سرماخوردگی، به‌خوبی باقی نمی‌ماند.» این ویروس‌ها معمولاً علائم عفونت را در بافت‌های نرمی مثل ریه‌ها باقی می‌گذارند که پس از مرگ از بین می‌روند و اثری از آن‌ها در استخوان‌ها و دندان‌های مقاوم باقی نمی‌ماند.

ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده که البته تنها مربوط به ویروس‌های مبتنی بر DNA است و نه ویروس‌های حاوی RNA که این پسرعموی ژنتیکی DNA، در بین ویروس‌های سرماخوردگی بسیار رایج‌تر است.

لوسی فان دورپ، متخصص ژنتیک دانشگاه کالج لندن در این رابطه توضیح می‌دهد: «RNA سریع‌تر از DNA تجزیه می‌شود، درنتیجه بازیابی آن به‌مراتب سخت‌تر است. به همین خاطر است که تا به امروز، هیچ ویروس RNA از مواد باستانی کشف نشده است.»

بالوکس و فان دورپ با انجام حفاری‌هایی در سیبری، به جست‌وجوی ویروس‌های باستانی در دندان‌های انسان پرداختند. در مقاله منتشره در bioRxiv آن‌ها از دو ژنوم باستانی برای یک ویروس DNA به نام آدنوویروس C انسانی نام بردند که می‌تواند باعث ایجاد علائم سرماخوردگی شود.

طبق تخمین محققان، آخرین جد مشترک این ویروس‌ها تقریباً به هفت‌صد هزار سال قبل برمی‌گردد ( یعنی مدت‌ها قبل از ظهور انسان‌های خردمند یا هومو سپینس‌ها). این احتمال وجود دارد که این ویروس‌ها از بدن شامپانزه‌ها یا گوریل‌ها به انسان‌ها منتقل شده باشند، اما این‌که دقیقاً چه زمانی اتفاق رخ‌داده، در حد حدس و گمان باقی مانده است.

یافت بقایای کروناویروس قرن شانزدهمی

باوجود آنکه دانشمندان هنوز ویروس‌های RNA از دوران باستان پیدا نکرده‌اند، اما موفق به یافتن یک ویروس کرونای قرن شانزدهمی در پالپ دندان اسکلت‌های انسان در فرانسه شده‌اند. RNA یافت‌شده با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و این حکایت از آن دارد که این پاتوژن‌های تاریخی ممکن است یا از بین رفته باشند یا فراتر از تشخیص، فرگشت یافته باشند.

در هر حال این احتمال وجود دارد که این ویروس کرونا به گردش خود در بدن انسان ادامه داده باشد؛ اما در دوران مدرن، توالی‌یابی نشده است. فان دورپ در این رابطه توضیح می‌دهد: «بسیاری از ویروس‌های عامل سرماخوردگی، در شرایط امروزی توالی ضعیفی دارند که از جمله آن‌ها می‌توان از ویروس‌های کرونای سرماخوردگی که به‌طور منظم در گردشند، نام برد.»

بالوکس و همکارانش حالا و با در اختیار داشتن بقایایی کمیاب از ویروس‌های باستانی، بر پاتوژن‌های گذشته نزدیک تمرکز کرده‌اند و در حال مطالعه روی بقایای انسانی هستند که در دو قرن گذشته جمع‌آوری و در مراکز پزشکی ذخیره‌شده‌اند.

بالوکس گفت: «احتمالاً در آینده تصویر جمعی مناسبی از ویروس‌هایی که در طول ۲۰۰ سال گذشته با ما بودند، خواهیم داشت. این می‌تواند ردیابی تاریخچه این ویروس‌ها درگذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر کند.»

منبع: livescience

۵۴۳۲۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902910